Cusco, Secret Vally en Machu Picchu

Cusco is een mooie en fijne verblijfplaats om tussendoor even bij te komen en dan weer aan het organiseren te slaan. Opvallend detail: hier geldt een 'verboden te toeteren gebod'! Hoe heerlijk!
De sites nabij Cusco zijn heel interessant en geven een goede indruk t.a.v. de Inca-cultuur. Met name Sacsayhuaman, door Gringo's ook met wel 'Sexy woman' aangeduid, maakt indruk op ons. Na dit bezoek dalen we lopend af door de mooie kunstenaarswijk San Blas. Vooral hier zie je nog de grote stenen uit de Incatijd, die de Spanjaarden als fundering voor hun huizen en paleizen gebruikten. De stad ademt daardoor zowel een Spaanse als Incasfeer uit.
Natuurlijk willen we Machu Picchu ook graag bezoeken. Aangezien het een heel 'gedoe' blijkt om dit zelf te regelen, besteden we dat uit aan een reisbureau. Het wordt een tweedaagse trip: eerst met een toeristenbus een dag door de secred valley (heilige vallei) en aansluitend de tweede dag naar MP.
Nelly van het reisbureau haalt ons persoonlijk op bij ons hostal en brengt ons lopend naar het plein waar we op de toeristenbus moeten stappen. We voelen ons even hulpeloze toeristen, die geen stap buiten de deur van het hotel zonder begeleiding durven maken. Maar we begrijpen Nelly haar zorgen wel: op het plein staan tientallen toeristen voor uitstapjes en komen vele bussen, we moeten wel in de goeie stappen. Ineens komt onze bus eraan en floep, Nelly dringt voor en springt in de bus. Gaat ze met ons mee of zo? Nee, ze blijkt de beste plaatsen vooraan in de bus voor ons vrij te houden. Toch wel luxe en gemakkelijk zeg, zo'n georganiseerde trip.
De eerste dag heeft een nogal commercieel tintje, zoals stoppen bij toeristenmarkten maar we bezoeken ook de interessante archeologische site bij Pisaq. De secred valley is een mooi dal maar ach, wat zonde toch dat zowat alle plaatsjes hier vergeven zijn van de toeristische stalletjes. Vanuit het oogpunt van de bewoners kunnen we het goed begrijpen, dat ze proberen om een graantje mee te pikken van de toeristen maar er is weinig authentieks meer te beleven. Maar het is een raadsel hoe zo'n kraampje ook maar enigszins iets op kan leveren aangezien er per plaats tientallen concurrerende kraampjes zijn, die precies hetzelfde aanbod hebben. Daarnaast is in zowat al die plaatsen een continu verkeersinfarct door alle toeristenbussen, die weigeren om ook maar een beetje aan elkaar toe te geven.
In Ollantaytambo, de laatste plaats in de heilige valley, verlaten wij de toeristenbus en stappen we op de trein van Inkarail naar Agua Calientes.We hebben besproken plaatsen en het is prachtig zoals we voor onze wagon C achter een hostes met bord met letter C in de rij op het perron klaar moeten staan. De treinreis van 1,5 uur is heel mooi door de bergen en langs een woest stromende rivier.
Agua Callientes is een soort Valkenburg in het kwadraat: alleen maar hotels, restaurants, discotheken en toeristenwinkeltjes. De toeristen, die hier verblijven, komen allemaal voor MP en vertrekken de volgende dag weer. We treffen een net hostal en eten er in een te dure tent de slechtste pizza ooit gebakken.
De volgende morgen, vrijdag 17-10, loopt de wekker om 5.20u af, da's vroeg! Om kwart voor 5 ontbijt en om tien voor half zes staan we in de lange, lange rij voor een van de vele busjes de berg op, naar MP. Vanaf half zes komt een stroom aan bussen voorrijden en redelijk snel belanden wij in bus 13. Het is een waar toeristencircus. De stroom bussen rijden achter elkaar over de smalle, steile en onverharde weg, voorzien van vele haarspeldbochten naar boven, naar de ingang van MP. Onderweg passeren de eerste bussen, die alweer op weg zijn naar beneden om nieuwe blikken toeristen op te halen. Waarom bouwen ze hier geen kabelbaan zoals in skigebieden? De beplanting naast de weg is volledig bruin van het stof en we concluderen al gauw dat naar beneden lopen straks geen optie is door de stof en de stank van de uitlaatgassen. Boven gekomen gaan we op zoek naar Juan Carlos, onze gids met rood-witte vlag. Nee, we staan niet op zijn lijstje maar we moeten maar in de rij gaan staan voor de ingang, waar het ticket in combinatie met ons paspoort zorgvuldig gecheckt wordt.
Eenmaal binnen worden wij en anderen ' uitgeruild' met gidsen, zodat we uiteindelijk in een Engelstalige groep terecht komen. We boffen, want we treffen een hele goede gids met een duidelijk en aangenaam verhaal. In twee uur tijd leidt hij ons door zowat het hele complex.
Hoezeer de toeristenkermis ons nu eenmaal tegenstaat, Machu Picchu is werkelijk adembenemend mooi. Zo goed bewaard gebleven, zo duidelijk en de spectaculaire ligging / omgeving doet de rest. We zien de eerste zonnestralen op de site, de reden om zo vroeg te gaan. En dan is het ook nog wat minder warm en druk.
Het is weer een hele klim- en klauterpartij. Op mooie uitzichtpunten ontstaan menselijke files omdat zowat iedereen een foto wil van zichzelf met MP op de achtergrond. op zich begrijpelijk maar sommigen willen een hele fotoreportage en dat zorgt voor nogal wat gedrang.
Na de rondleiding met gids hebben we voldoende tijd om zelf rond te wandelen. We wandelen naar de Incabridge, eerst vele trappen tot bovenaan de site, daarna een aangenaam wandelpad van een half uurtje. Daar een brug in Incastijl. Ze waren het bouwen in bogen nog niet meester. De oplossing was min of meer het te overbruggen gat volbouwen met een stapelmuur, daarbij een soort sleuf openhoudend van boven naar beneden die net zo breed was dat het met boomstammen overbrugbaar werd.

Zaterdag 18-10 is onze laatste dag in mooi Cusco. 
Deze dag stippelen we onze vervolgreis uit. De andere Inca-sites in de secred valley laten we voor wat ze zijn. Een mens kan nu eenmaal niet alles zien en het is ons een beetje te toeristisch daar. We moeten zo langzamerhand weer eens richting Lima reizen en besluiten die reis dwars door de Andes te gaan maken. Daarmee verlaten we de gebaande paden voor de toeristen en dat betekent een hoop uitzoekwerk. We nemen een taxi naar het busstation Terrestre en daar kopen we een buskaartje naar Abancay voor de volgende ochtend. Daar zien we maar weer verder.
Tot zover Cusco, waar we een heel prettig verblijf gehad hebben!